Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Άστρα να πάνε...

Ανάδρομος ο πούστης.
photo: dimensi

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

άκρα

διαπιστώνω ότι είναι τρίτο συνεχόμενο Σάββατο βράδυ
που αντι να βγω
βλέπω Βίκυ Φλέσσα...

και όχι τίποτα άλλο,
μ' αρέσει
πολύ

α πα πα!

photo: specialsally

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

post- love

Αφιερωμένο στο νονό μου (sugarproof), το μόνο άνθρωπο που με ξεκλειδώνει- γενικά ;-)

Post Love. Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Αν είμαστε έτσι καλά
μ' αυτή την αγάπη
που πότε σωπαίνει
και πότε μιλά
Μπορούμε να μπούμε σε πλοία και τρένα
να δούμε πολλά ή κανένα

Αν είμαστε έτσι γεροί
και νιώθουμε ωραία
που είπαμε όχι σε τόσα μπορεί
Υπάρχει ένας χρόνος στ' αλήθεια μεγάλος
να ζει για τον έναν ο άλλος

Αν είμαστε έτσι ζεστά
και κάνουμε αστεία στη μέση του δρόμου
στον κόσμο μπροστά
Δεν ξέρω τι άλλο μπορούσα να ελπίζω
θα χάσω είχα πει μα κερδίζω

Στίχοι : Λίνα Νικολακοπούλου, Μουσική: Νίκος Αντύπας

photo: szkicownik

red shoes


Ένα θα σου πω.
Πήρα κόκκινες γόβες!!!

photo: sarinni

"relax (relax relax), take it e-easy"

για να γλυκάνει όποιον έχει νεύρα..
hey sugar(proof), σου κάνω δημόσια πρόσκληση για dinner. Αύριο; Κατα τις 8; Τι λες;

photo: quarantinee


Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

παιχνίδι- αντιπρόταση

"3 συνήθειες με πολύ πολύ μεγάλη σημασία"





Photo: thefamousmoe

FW: γουφ!

Egateleimeno Koutabaki xreiazetai stegi. To exei elegksi ktiniatros kai ine igiestato. Mporeite na deite fotografies tou sto sinimeno arxeio. Parakalo proothiste to email se opoion pistebete oti mporei na boithisei!

(αν κάποιος ενδιαφέρεται ας μου ζητήσει το τηλ. επικοινωνίας μη το δημοσιεύω..)

παιχνίδι!

Πρόσκληση από sugarproof
"3 συνήθειες χωρίς καμία -απολύτως- σημασία".

χμ...

1. Φοράω σχεδόν πάντα διαφορετικές μεταξύ τους κάλτσες. Κατά συνέπεια δεν πλένονται, ούτε υπάρχουν ως ζευγάρια, αλλά ως μονάδες και το κακό συνεχίζεται.

2.Το νιουρ νιουρ! Όσοι με γνωρίζουν , πιθανότατα έχουν ακούσει τι είναι. Αν, δε, έχω κοιμηθεί και σπίτι τους σίγουρα περάσαμε το μισό βράδυ ψάχνοντας κάτι που να μοιάζει με νιουρ νιουρ, οπότε ξέρουν...
Για τους υπόλοιπους το νιουρ νιουρ -ως αντικείμενο- είναι ένα είδος ραφής που κυρίως το βρίσκουμε σε μαξιλαροθήκες. Είναι εκεί που το ύφασμα γίνεται κυματιστό, και δε θα προσπαθήσω να το περιγράψω περαιτέρω. Το νιουρ νιουρ -ως πράξη- είναι η εντριβή της ραφής μετά των δακτύλων μας η οποία προκαλεί αρχικά ένα ηλίθιο βλέμμα, σταδιακά αποκόβει την επικοινωνία μας με το περιβάλλον και τέλος οδηγεί σε γλυκύτατο ύπνο.

3.Όταν φτιάχνω τοστ βάζω πάντα μέσα πατατάκια!

photo: AnaKidd

άσε με να κοιμηθώ!

μη με ξυπνάς απ' τις 6
πριν ακόμα η μέρα να φέξει
ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό
σε μισώ σε μισώ!



Πώς είναι δυνατόν ο πιο γλυκός ύπνος να έρχεται μόλις χτυπήσει το ξυπνητήρι?
Δηλαδή μπορεί να μη νυστάζεις. Μπορεί να έχεις ξυπνήσει πιο νωρίς,
μα όταν ακούσεις τον μισητό ήχο ξαφνικά κλείνουν τα μάτια σου.
Κάτι σαν αυτόματη αντίδραση.
E, γιατρέ μου; Συμβαίνει και σ' εσάς;

photo: black_basiollini

"κι αν παραβλέπω, μάτια μου, όταν το νιώσω να στο πω, μάλλον θα σ'αγαπώ..."

Photo:ElifKarakoc

Για όλους τους ανθρώπους που αγαπώ
και δεν έχουν ιδέα

Σαν βροχή. Ε. Αρβανιτάκη

Photo: LisaValo

Ποιά μουσική περπατάει στο πλάι σου,
ποια πυρκαγιά στα μαλλιά
Ποια σιωπή καταπίνει τα λόγια μου
και ψιθυρίζω φιλιά.
Κάψε τις νύχτες μου,
σβήσε τις μέρες μου
κάνε το χρόνο στιγμή.
Ό,τι ευχήθηκα και ό,τι φοβήθηκα
είνια καιρός να φανεί.

Σαν βροχή που πέφτει στα φύλλα
στα μαλλιά στο πρόσωπο κύλα,
σαν βροχή σε θέλω απόψε
να βραχώ, ως τη ρίζα της φωνής,
γέλιο μου,

Στη φωτιά που μέσα μου καίει
μια φωνή γελάει και κλαίει
στη φωτιά θα πέσω μαζί σου
να σωθεί ό,τι είναι δυνατό,
γέλιο μου, φλόγα μου

Ποιά μουσική δυναμώνει στο βλέμμα σου
κι όλα χορεύουν γλυκά.
Ποιός πυρετός ανεβαίνει στο αίμα μου
και κοκκινίζει ξανά.
Κάψε τις νύχτες μου,
σβήσε τις μέρες μου
κάνε το χρόνο στιγμή.
Ό,τι αγάπησα κι ό,τι παράτησα
είναι καιρός να κριθεί.

Μουσική: Ara Dinkjian Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

"και πέφτει η βροχή σα μουσική..."


παπάκι μου,
θυμάσαι που πηγαίναμε στις κούνιες με βροχή,
μες τη νύχτα, στο Εδιμβούργο?

και βάζαμε σακούλες tesco για να μη βραχεί ο ποπός μας,
και δε χοράγαν τα γοφά απ' το πολύ ben and jerry's

Πόσο μου λείπεις...

Photo: RedWolf244

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2008

Λόγια Σοφίας

(μ'έχουν βαφτίσει και Σοφία ;-) )

Σήμερα αποφάσισα
θα απαντάω στους ανθρώπους με ερωτήσεις.

"Πάνω στο φιλί [....] να ξέρεις μόνο εσύ"

Gustav Klimt, Der Kuss, 1907-1908, Österreichische Galerie Belvedere, Vienna

αγαπημένος σου πίνακας το φιλί λέει,
και ήμουν στη Βιέννη και δεν την αγόρασα
την carte postal, όπως κάνω πάντα...

και άκου τι ωραίο που θα γινότανε

όταν σου έδωσα το τετραδιάκι μου να γράψεις το mail σου
θα την έβρισκες
και θα έλεγες "α, είναι ο αγαπημένος μου πίνακας!"

και θα στη χάριζα την κάρτα
γαμώτο!

Πάντα πρέπει να έχεις μαζί σου ένα φιλί
δε ξέρεις ποτέ, πότε θα σου χρειαστεί...

γαμώτο!

το παιδί της φύσης

Μ' αρέσουν οι ταράτσες, οι κεραίες, οι φωταγωγοί και τα περιστέρια.