αχ, τα τραγούδια είναι ευχή/

και πάρε τη μαζί σου...

Δήμητρα Γαλάνη-Ελευθερία Αρβανιτάκη, Rex

τελευταία παράσταση πάλι...(δεν το κάνω επίτηδες απλώς είμαι αναβλητική)

δεν έχω λόγια, είναι απίστευτες κι αυτές και τα τραγούδια τους

το βράδυ σε τίτλους

• 5 (?) ποτήρια ουίσκυ, σκέτο, χωρίς πάγο
• μου τελείωσαν τα καινούρια χαρτάκια...πόσο κάπνισα? do the math...!
• εκπληρώθηκε ένα σημαντικότατο όνειρο της ζωής μου. Βρέθηκα στον ίδιο χώρο, και είδα, ναι την είδα, τη Νικολακοπούλου. Βέβαια δεν την αγκάλιασα όπως ήταν ακριβώς το όνειρο...but still! Και όχι μόνο αυτό...μας τραγούδησε! Ναι, ναι "και δεν πειράζει που τόσα φιλιά/ πριν ν αγίνουν παλιά/ θα τα πάρει το κύμα". Και ήθελα να πηδήξω από τον εξώστη! Λίνα Σ'αγαπώωωωωωωω!
• τραγουδίσαμε σε όλους τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, με αποκορύφωμα την πλατεία Κολωνακίου, το πρόγραμμα όλο, μα όλο, δυνατά
• όλα τ ατραγούδια γράφτηκαν για σένα σκεφτόμουνα και...περάσαμε κι απο κει...και όλα άλλαξαν. Γιατί έτσι μπλαζέ?

Γιατί μου λες αλήθεια τέτοιο βράδυ?